çapıq
:
is.
1.
Bədənin hər hansı bir yerində
sağalmış zədə yeri, yara yeri, yarıq izi.
Əjdərin alnında kiçik bir çapıq qalmışdı.
S.Rəhman. Lətifin burnunun üstündəki çapıq
olmasaydı, yəqin ki, hər şey çoxdan bəri
yaddan çıxardı. H.Seyidbəyli.
2.
Bir şeyin səthində uzunsov oyuq, cızıq.
Stolun çapığı. Divarın çapığı. // Sif. mənasında.
İri, çapıq bir daşı; Götürüb bu vaxt
yerdən; Qəzəblə atdım suya. Z.Xəlil.