təmənnasız : sif. Özü üçün bir məqsəd, fayda, mənfəət güdməyən. Təmənnasız yardım. – Bəli, xalqdan böyük dayaq yoxdur, – deyib Şərəfoğlu qocanın sözünü təsdiq etdi, – xalq təmənnasız dostdur, ədalətlidir. M.İbrahimov. // Zərf mənasında. Siz də təmənnasız buyurun hər an; Bu sənət bağımdan gül-çiçək dərin. S.Rüstəm. [Rəşid:] Qəribə idi ki, mənim üçün bu qədər sonsuz və təmənnasız qayğı göstərən [Bəyim xala] Canbalayevlərin qapısını bir dəfə də açmamışdı. İ.Hüseynov.