kişilik
:
is.
1.
Qoçaqlıq, igidlik, mərdlik,
mətanət, səbat, qeyrət, hünər. Hücuma başlarkən
Bədəlov taqımına demişdi: – Bax, kişilik
vaxtıdır, qırdığınızı qırın, olmadı əsir tutun..
Ə.Əbülhəsən. [Fərhad] döyüşçülərlə
olduqca müxtəsər danışdı: – Hər kəsdə azərbaycanlı
qanı varsa, bu gecə kişilik göstərməlidir.
Ə.Vəliyev.
2.
Kişiyə xas olan sifətlər, xüsusiyyətlər.
[Hacı:] Mənim kişiliyim qalmayıb. C.Cabbarlı.
[Hacı Kamyabın] kişiliyini yaxşı anlamaq
lazım gələrsə, “arvadlar arasında kişi”
sözü haqqında fikrini anlamaq gərəkdir..
Qantəmir. // Kişi heysiyyəti, mənliyi, qeyrəti.
Müqim bəyin kişiliyinə toxunan bu atmacadan
o, pul kimi qızardı. S.Rəhimov. // Kişi
cinsi qabiliyyəti.
◊ (Heç) kişilik(dən) deyil – kişi adına
yaraşmaz, insana yaraşmaz, layiq deyil. Qəssab
Alı fikirləşdi ki, bu belə danışır, bunun
kefinə dəyib Eyvazı əlindən almaq heç kişilikdən
deyil. “Koroğlu”. [Əmrah:] Eh, nökərçilik
də bir kişilik deyil. Ə.Haqverdiyev.