acıqlı
:
sif.
1.
Hirsli, hiddətli, qəzəbli.
Acıqlı adam. Acıqlı nəzər. Acıqlı söz. Acıqlı
cavab. – Acıqlı başda ağıl olmaz. (Ata.
sözü). // Zərf mənasında. Acıqlı baxmaq.
Acıqlı cavab vermək. Acıqlı danışmaq.
– Səlim bəzən kəskin və acıqlı, bəzən həyasız
bir tonla cavab verirdi. M.İbrahimov.
Ata-anası onun [Sitarənin] sözünü kəsib
acıqlı deyirdilər: – Kəs səsini, bihəya!
Namusumuzu yerə soxdun. Çəmənzəminli.
2.
məc. Şiddətli, coşqun, dəhşətli və s.
mənalarda. Acıqlı dəniz. Acıqlı külək.
acıqlı-acıqlı zərf Acıqlı halda, hirslihirsli.
Mexanik acıqlı-acıqlı [fəhlələrə]
baxaraq, həyət qapısından çıxıb .. getdi.
H.Nəzərli. Qoca acıqlı-acıqlı ona [Surxaya]
baxdı. M.İbrahimov. [Səadət xanım] üzüklü
barmaqları ilə məni yanıyaraq acıqlı-acıqlı
baxırdı. Mir Cəlal.