təkamül
:
is. [ər.]
1.
Bir şəxsin, bir şeyin
təkmilliyə doğru dəyişməsi, inkişafı; kamilləşmə.
// Ümümiyyətlə, inkişaf, dəyişmə, yeniləşmə.
Ehtiyac təkamülün babasıdır. (Ata.
sözü). [Rasim Yavərə:] Siz razılaşın ki, hər
şey kimi musiqi də təkamülə möhtacdır.
M.İbrahimov. _ Təkamül etmək – yavaşyavaş
inkişaf etmək, dəyişmək, yeniləşmək,
təkmilləşmək, kamilləşmək.
2.
fəls. Təbiətdə və cəmiyyətdə hərəkət
formalarından biri – inqilabi dəyişmədən
fərqli olaraq, arasıkəsilmədən yavaş-yavaş
cərəyan edən dəyişmə.
◊ Təkamül nəzəriyyəsi – üzvi aləmin bir
üzvi formadan başqa üzvi formaya keçmək
yolu ilə inkişafı haqqında nəzəriyyə.